در دیدگاه امام حجاب یکی از واجبات شرعی است، و اسلام برای آن حد و حدودی قرار داده است، و از نظر امام نیز همان حد و حدود وجود دارد، و زن و مرد مسلمان، باید آن را رعایت کنند، و زن مسلمان باید خود را از نامحرم بپوشاند و نکاتی را در رابطه با نامحرمان رعایت کند همچنین بر مردان نیز واجب است شئون و اخلاق در قالب احکام اسلامی را در رابطه نامحرمان رعایت کنند.
امام در سال های نخست پیروزی انقلاب اسلامی خواستار شدند در ادارهها و ... زن های مسلمان که می روند کار کنند، رعایت حدود حجاب اسلامی را بنمایند و .... .
خوب، پس از روشن شدن این مطلب، پرسشگر ما می پرسد آیا اندیشه امام در مسأله حجاب، امروزه پیاده می شود یا نه؟
البته پرسش نکته ای را در بردارد، و آن کلمه «اندیشه» است، چرا که نمی پرسد، فتوای امام، پیاده می شود یا نه؟
پس بنا بر پرسش میخواهند بگویند، اندیشه امام در مورد حجاب و در جامعه اسلامی، در محیط کار و خیابان و دانشگاه و .... ما که باید محیط تلاش و کوشش و فعالیت باشد، و زن و مرد در کنار هم فعالیت کنند، آن طور که باید و شاید پیاده می شود؟
بدیهی است که در محیط های عمومی که احتمالاً مورد نظر سؤال است، نظرها و فکرها باید به فعالیت اجتماعی و اصل و هدفی باشد که قصد جمع شدن از آن بوده است، و صد البته که باید این امر در محیطی سالم و به دور از نگاه های آلوده اتفاق بیافتد. چرا که جایگاه شهوت در کلاس درس و دانشگاه و محل کار و خیابان نیست، جامعه و محیط آن نباید جایگاهی برای چنین کارهایی باشد.
حال با این توضیح باید پرسید آیا جامعه کنونی ما چنین است؟
آیا ما توانسته ایم محیط های مختلف جامعه مان را به محیط های سالمی تبدیل کنیم که رفت و آمد و برخورد و گفت و گو و نگاه و... مردم ما در آن همراه با نگاه غیر آلوده نباشد؟
و این مهم فراهم نمی شود، مگر اینکه دیدگاه فرهنگی ما تغییر کند. تقطه عطف این تغییر به تعبیر قرآن «غضّ بصر» یا همان فروهشتن است، و معنای آن چنین است که چشم نوع انسان، فارغ از جنسیت آن به دنبال شهوترانی نباشد، و همان طور که در آیه «حفظ فُرج» آمده است، ذهن ما به دنبال بهره وری از جنس مخالف نباشد، به گونه ای که مرد به زن و زن به مرد برای لذت بردن نگاه نکنند و خود را برای فریفتن و جذب یکدیگر نیارایند.
هر چند مسأله جنسی یک نیاز است و نوعاً یک نیاز طبیعی است، کما اینکه خوردن و آشامیدن هم یک نیاز است، اما آیا برای خوردن و آشامیدن، باید هر جور خورد و نان هر کسی را از دست او گرفت و شکمبارگی کرد؟ و یا راهکاری دارد؟ در این موضوع نیز باید ذکر و فکر ما بر این باشد که این نیاز باید در چارچوب خودش برآورده شود، و نباید محیط های مختلف جامعه برای این کار باشد. شاید پرسشگر ما می خواهد این را بگوید.
خلاصه باید بگوییم: اگر مراد پرسشگر این است که آیا حد و حدود حجاب اسلامی مطابق فتوای امام در جامعه رعایت می شود باید بگوییم نه، و اگر مراد این است که رشد فکری و فرهنگی در جامعه به وجود آمده که به این مسأله و اساساً به زن به عنوان کالا نگاه نشود، باز هم جواب منفی است، و در این زمینه کار نکرده زیاد داریم.