امام هیچگاه در برابر دشمنان اسلام کرنش و تواضع نکرد بلکه همیشه سعى کرد عزّت اسلامی خویش را به آنان نشان بدهد.
زمان نخست وزیرى امینى بود که آمده بود قم براى دیدار با علماء. نزدیک غروب بود که بنا شد بیاید خدمت امام. در منزل امام من بودم و آقاى محمدى گیلانی و آقاى پسندیده و عده اى دیگر. امام فرمودند: شما آقایان باشید زیرا نمی خواهم جلسه خصوصى باشد. قبل از اینکه امینى بیاید. امام از اتاق بیرون رفتند بعد از آنکه امینى آمد داخل اتاق و نشست، امام آمدند تا اینکه مجبور نباشند به امینى احترام بگذارند. امام با همۀ ایادى ظلمه این گونه برخورد می کردند. از جمله در مجلس فاتحه اى که براى آقاى حکیم در نجف گرفته بودند استاندار و عده اى دیگر از طرف رژیم بعث براى شرکت در مجلس آمدند و امام جلوى پاى آقایان بلند نشدند و در مجلس فاتحه مرحوم شهید آقا مصطفى هم همین برخورد را با آنان داشت و این در حالى بود که امام در برابر یک طلبه و مردم عادى کمال تواضع را می نمود.
منبع: حوزه - ش 45 - ص 55.
.
انتهای پیام /*