مرحوم صادق طباطبایی از همراهان امام خمینی (س) در نوفل لوشاتو در خاطراتش از روزهای اوایل پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل کابینه مهندس مهدی بازرگان چنین روایت کرده است:

در ابتدای‌ امر محل‌ کار بختیار مهر و موم‌ شد و بعد از بررسی‌ کل‌ ساختمان و مذاکرات‌ ‌‎ ‎‌با محافظین، و نیروهای‌ انتظامی‌ مستقر در آنجا و دیگر افراد مسئول‌ ساختمان‌ و تعیین‌ ‌‎ ‎‌اتاق‌ کار نخست‌ وزیر و برقراری‌ خطوط‌ ارتباطات‌ تلفنی‌ لازم، هیات‌ وزیران‌ و آقای‌ ‌‎ ‎‌مهندس‌ بازرگان‌ به‌ ساختمان‌ نخست‌ وزیری‌ واقع‌ در خیابان‌ پاستور منتقل‌ شدند.‌

بعداً که‌ من‌ به‌ ساختمان‌ مرکزی‌ نخست وزیری رفتم‌ در اطاق‌ نخست وزیر غذای‌ ‌‎ ‎‌نیمه‌ تمام‌ بختیار را روی‌ میز دیدم. تا مدتها شاید حدود ۷ ـ ۶ ماه‌ به‌ آن‌ اتاق و آن‌ میز ‌‎ ‎‌دست‌ نزدند. غذای‌ آن‌ روز ظاهراً قیمه‌ بادمجان‌ بود و ظواهر امر حکایت‌ می‌ کرد که‌ او ‌‎ ‎‌فرصت‌ تمام‌ کردن‌ غذا را نیافته‌ و با هلیکوپتر به‌ محل‌ نامعلومی گریخته‌ بود. همان‌ روز ‌‎ ‎‌آقای‌ بازرگان‌ احکام‌ آقایان صباغیان و امیرانتظام‌ را به‌ عنوان‌ معاونان‌ نخست وزیر صادر ‌‎ ‎‌کرد.‌ پس‌ از انتقال‌ نخست‌ وزیر به‌ ساختمان‌ نخست‌ وزیری‌ و شروع‌ به‌ کار وزرا طی‌ مدت‌‎‌کوتاهی‌ اولین‌ کابینه‌ انقلاب‌ اسلامی‌ به‌ ترتیب‌ زیر شکل‌ گرفت:‌

‌‌وزارت‌ خارجه:‌‌ دکتر کریم‌ سنجابی، در ۲۴ اردیبهشت‌ ۵۸ از سمت‌ خود استعفا ‌‎ ‎‌کرد و دکتر ابراهیم‌ یزدی‌ به‌ جای‌ او رفت.‌

‌‌وزارت‌ دفاع‌ ملی:‌‌ دریادار احمد مدنی، از ۱۱ / ‌۱ / ‌‌۵۸ تیمسار تقی‌ ریاحی جای‌ او را ‌‎ ‎‌گرفت‌ و او فرمانده‌ نیروی‌ دریایی و استاندار خوزستان‌ شد؛ و اولین‌ ماموریت‌ خود را ‌‎ ‎‌در خواباندن‌ شورش‌ ماهیگیران‌ بندر انزلی‌ که به‌ تحریک‌ عناصر چپ‌ و مارکسیست‌ ‌‎ ‎‌وارد میدان‌ شده‌ بودند با موفقیت به‌ انجام‌ رساند. از ۱۸ / ‌‌۸ / ‌۵۸ دکتر چمران‌ جای‌ تیمسار ‌‎ ‎‌ریاحی‌ را که‌ به دلیل‌ بیماری‌ از سمت‌ خود استعفا داده‌ بود گرفت.‌

‌‌وزارت‌ اقتصاد و دارایی:‌‌ این‌ دو وزارت‌ خانه‌ در همان‌ اول‌ انقلاب‌ در یکدیگر ‌‎ ‎‌ادغام‌ شدند و دکتر علی‌ اردلان‌ اولین‌ وزیر آن‌ وزارت‌ خانه‌ شد. بعدها در ۸ / ‌۹ / ‌۵۸ ‌‎ ‎‎‌بنی‌صدر جای‌ دکتر اردلان‌ را گرفت.‌

‌‌وزارت‌ پست‌ و تلگراف‌ و تلفن:‌‌ مهندس‌ حسن‌ اسلامی‌

‌‌وزارت‌ آموزش‌ و پرورش:‌‌ دکتر غلامحسین‌ شکوهی‌ و بعد در ۷ / ‌۷ / ‌۵۸ محمدعلی‌ ‎‌رجائی‌ به‌ عنوان‌ کفیل‌ وزارتخانه، جای‌ او را گرفت.‌

‌‌وزارت‌ دادگستری:‌‌ دکتر اسدالله مبشری‌ و بعداً در ۳۰ / ‌۳ / ‌۵۸ آقای‌ حاج سید جوادی‌ که‌ تا آن‌ موقع‌ وزیر کشور بود به‌ جای‌ او رفت‌ و دکتر مبشری سرپرستی‌ روزنامه‌ ‎‌کیهان‌ را عهده دار شد.‌

‌‌وزارت‌ بازرگانی:‌‌ دکتر رضا صدر‌

‌‌وزارت‌ کشاورزی‌ و عمران‌ روستائی:‌‌ دکتر علی‌ محمد ایزدی‌ و از ۲۵ / ۸ / ۵۸ دکتر ‌‎ ‎‌عباس‌ شیبانی‌‌

‌‌وزارت‌ کار و امور اجتماعی:‌‌ داریوش‌ فروهر و از ۶ / ‌۷ / ‌۵۸ مهندس علی اسپهبدی‌

‌‌وزارت‌ کشور:‌‌ آقای‌ صدرحاج‌ سید جوادی‌ و از ۳۰ / ‌۳ / ‌۵۸ هاشم‌ صباغیان‌

‌‌وزارت‌ بهداری‌ و بهزیستی:‌‌ دکتر کاظم‌ سامی‌‌

‌‌وزارت‌ ارشاد ملی‌ و تبلیغات‌ و جهانگردی:‌‌ دکتر ناصر میناچی‌‌

‌‌وزارت‌ نیرو:‌‌ مهندس‌ عباس‌ تاج‌‌

‌‌وزارت‌ فرهنگ‌ و آموزش‌ عالی:‌‌ دکتر علی‌ شریعتمداری‌ و سپس دکتر حسن‌ ‌‎ ‎‌حبیبی‌

‌‌وزارت‌ معادن‌ و فلزات:‌‌ مهندس‌ محمود احمدزاده‌‌

‌‌وزارت‌ مسکن‌ و شهرسازی:‌‌ مهندس‌ مصطفی‌ کتیرائی‌‌

‌‌همچنین‌ مدیر عامل‌ شرکت‌ نفت‌ حسن‌ نزیه‌ بود. در تاریخ‌ ۶ / ۷ / ۵۸ با تصویب‌ ‌‎ ‎‌شورای‌ انقلاب‌ و موافقت‌ امام‌ شرکت‌ ملی‌ نفت‌ ایران‌ به‌ وزارت‌ نفت‌ تبدیل‌ شد و ‌‎ ‎‌مهندس‌ علی‌ اکبر معین فر اولین‌ وزیر آن‌ وزارتخانه‌ شد.‌ ‌‌سرپرستی‌ سازمان‌ انرژی‌ اتمی‌ را مهندس‌ فریدون‌ سحابی‌ بر عهده‌ گرفت. سرپرستی‌ ‌‎ ‎‌سازمان‌ برنامه‌ را بعد از معین فر، مهندس‌ عزت‌ الله ‌سحابی‌ و سرپرستی‌ سازمان‌ تربیت‌ ‌‎بدنی‌ را حسین‌ شاه حسینی‌ عهده دار شدند.‌ ‌‌مهندس‌ عباس‌ امیرانتظام، مهندس‌ ابوالفضل‌ بازرگان، مهندس‌ بنی اسدی، دکتر‎ ‎‌مصطفی‌ چمران و اینجانب‌ معاونان‌ نخست وزیر بودند و بالاخره‌ سرپرستی‌ صدا و ‌‎ ‎‌سیما به‌ عهده‌ صادق‌ قطب‌ زاده‌ گذارده‌ شد.‌

برشی از کتاب خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطبایی؛ ج ۳؛ ص ۲۵۲

. انتهای پیام /*