امام تفاوتی بین نزدیکان خود و غریبهها نمیگذاشتند. اگر یکی از بستگان ایشان
حاجتی داشت و غریبهای هم همان حاجت را داشت آقا هر دو را مساوی قرار
میدادند. مثلاً اگر فلان کس که نسبت نزدیکی با ایشان دارد، برای هزینۀ ازدواج به
پنجاه هزار تومان پول احتیاج داشت و غریبهای هم به پنجاه هزار تومان نیازمند بود، آقا
اگر میتوانستند، به هر دو کمک میکردند. و اگر نمیتوانستند به هیچ یک
نمیکردند.
منبع: پا به پای آفتاب - ج 1 - ص 148
.
انتهای پیام /*