امام در 24 ساعت چهار ساعت بیشتر نمی‏خوابیدند. ساعت یازده برای استراحت به رختخواب می‏‏رفتند، ولی ساعت سه بعد از نیمه شب متوجه می‏‏شدیم که صدای قلم و کاغذ از اتاقشان می‏‏آید. روزنامه‏هایی را که ترجمه کرده بودند و به علت کثرت کار در روز وقت نمی‏کردند مطالعه کنند، آخر شب باید آماده می‏‏بود تا در ساعاتی که خودشان تنظیم کرده بودند، به مطالعه و رسیدگی به آنها بپردازند.

منبع: پا به پای آفتاب (جدید)، ج 2، ص 141.

. انتهای پیام /*