امام در 24 ساعت چهار ساعت بیشتر نمیخوابیدند. ساعت یازده برای
استراحت به رختخواب میرفتند، ولی ساعت سه بعد از نیمه شب متوجه میشدیم
که صدای قلم و کاغذ از اتاقشان میآید. روزنامههایی را که ترجمه کرده بودند و
به علت کثرت کار در روز وقت نمیکردند مطالعه کنند، آخر شب باید آماده
میبود تا در ساعاتی که خودشان تنظیم کرده بودند، به مطالعه و رسیدگی به آنها
بپردازند.
منبع: پا به پای آفتاب (جدید)، ج 2، ص 141.
.
انتهای پیام /*