مرحوم آیتالله کاشانی را به خاطر درگیریها و مخالفتهایی که با مصدق داشت از
شخصیت اجتماعی انداختند. ایشان مریض شدند و تنها کسی که از قم به عیادت
آیتالله کاشانی رفت امام بود. به این خاطر حوزۀ درس اصول امام تعطیل شد.
آن روز صبح امام درس فقهشان را دادند؛ ولی درس اصول به خاطر رفتن ایشان به
عیادت مرحوم کاشانی تعطیل شد. این حرکت امام زمانی بود که برای مرحوم آقای
کاشانی سرودهای مبتذل میخواندند و مرحوم کاشانی را در روزنامهها با سرودها و
شعرهای مبتذل هتک میکردند.
امام که در آن زمان دارای شخصیت علمی و شخصیت اجتماعی (البته شخصیت
علمی در حوزههای علمیه و شخصیت اجتماعی در نزد خواص) بودند برای
عیادت مرحوم آیتالله کاشانی به تهران رفتند. دلیلی و شاهدی از این زندهتر
نمیشود پیدا کرد که امام به همۀ جهات عنایت دارند؛ یعنی امام نمیروند به دیدن
آیتالله کاشانی به عنوان یک مسلمانی که بخواهد از یک بیمار عیادت کند، و به
دیدن آیتالله کاشانی به عنوان یک روحانی هم نرفتند، که روحانیون زیادی مریض
میشدند و بنا نبود که امام به دیدن آنها بروند. امام وقت خودشان را صرف واجب
میکردند. تشییع جنازه معمولاً نمیآمدند. امام دنبال کار دیگر و هدف دیگری بودند.
اینجاست که میروند عیادت آیتالله کاشانی و مخصوصاً درسشان را هم تعطیل
میکنند.
منبع: پا به پای آفتاب؛ ج 4، ص286
.
انتهای پیام /*