مرحوم آیت‏الله کاشانی را به خاطر درگیریها و مخالفتهایی که با مصدق داشت از‏ شخصیت اجتماعی انداختند. ایشان مریض شدند و تنها کسی که از قم به عیادت‏ آیت‏الله کاشانی رفت امام بود. به این خاطر حوزۀ درس اصول امام تعطیل شد.
آن روز صبح امام درس فقه‏شان را دادند؛ ولی درس اصول به خاطر رفتن ایشان به عیادت مرحوم کاشانی تعطیل شد. این حرکت امام زمانی بود که برای مرحوم آقای‏ کاشانی سرودهای مبتذل می‏خواندند و مرحوم کاشانی را در روزنامه‏ها با سرودها و‏ شعرهای مبتذل هتک می‏کردند.
امام که در آن زمان دارای شخصیت علمی و شخصیت اجتماعی (البته شخصیت‏ علمی در حوزه‏های علمیه و شخصیت اجتماعی در نزد خواص) بودند برای‏ عیادت مرحوم آیت‏الله کاشانی به تهران رفتند. دلیلی و شاهدی از این زنده‏تر‏ نمی‏شود پیدا کرد که امام به همۀ جهات عنایت دارند؛ یعنی امام نمی‏روند به دیدن‏ آیت‏الله کاشانی به عنوان یک مسلمانی که بخواهد از یک بیمار عیادت کند، و به‏ دیدن آیت‏الله کاشانی به عنوان یک روحانی هم نرفتند، که روحانیون زیادی مریض‏ می‏شدند و بنا نبود که امام به دیدن آنها بروند. امام وقت خودشان را صرف واجب‏ می‏کردند. تشییع جنازه معمولاً نمی‏آمدند. امام دنبال کار دیگر و هدف دیگری بودند.‏ اینجاست که می‏روند عیادت آیت‏الله کاشانی و مخصوصاً درسشان را هم تعطیل‏ می‏کنند.

منبع: پا به پای آفتاب؛ ج 4، ص286

. انتهای پیام /*