امام به آنچه داشتند قانع بودند و چشمداشتی به مال دیگران نداشتند و به درآمد مختصری که از املاک موروثی به دست می‏‏آمد، قناعت می‏‏کردند. ایشان در یکی از محلات قدیمی و دور افتادۀ قم، در منزلی با کمترین اجاره زندگی می‏‏کردند و در همین حال از کمک به محرومان غافل نبودند. بعد از رحلت ایشان هم از وصیتنامه‏شان معلوم شد که در این مدت ده سال بعد از انقلاب هم در وجوه شرعی هیچ تصرفی نکرده بودند.

منبع: پا به پای آفتاب – جلد چهارم – ص 130

. انتهای پیام /*