هنگامى که رضاخان دستور داد که حجاب برداشته شود، مجالس وعظ و روضه و تعزیه از بین برود و همه معمّمان عمامه از سر بردارند، هیچ‏کس جرأت نکرد پاسخى به عمل او بدهد. در آن زمان فقط کسانى حق عمامه بر سر گذاشتن داشتند که جواز تدریس در حوزه علمیه قم را گرفته بودند. در آن شرایط، ایشان در مدرسۀ فیضیه قم، درس اخلاق مى‏دادند که در جلسه‏هاى آن، مردم را موعظه و نصیحت مى‏کردند. کم‏کم عدۀ حاضران فزونى‏گرفت و علما و بازاریها و حتى مردم عادى از شهرهاى مختلف براى شرکت در این درس خود را به قم مى‏رساندند. کار به جایى رسید که مأموران رضاخان، طبق نقشه‏اى حساب شده، به مدرسه ریختند و تقاضاى تعطیلى درس را کردند، و ایشان فرمودند: من تعطیل نمى‏کنم. اگر شما بیایید و جلوگیرى کنید، من دیگر تکلیف ندارم؛ اما تا وقتى که من قدرت داشته باشم، تکلیف ایجاب مى‏کند که این درس را ادامه بدهم.
سرانجام درس به «مدرسۀ مرحوم حاج ملا صادق»، یکى از مدارس دورافتادۀ قم منتقل شد، و این درس حدود هشت سال ادامه پیدا کرد.

منبع: پابه‏پاى آفتاب؛ ج 1، ص 272

. انتهای پیام /*