هنگامى که رضاخان دستور داد که حجاب برداشته شود، مجالس وعظ و روضه و تعزیه
از بین برود و همه معمّمان عمامه از سر بردارند، هیچکس جرأت نکرد پاسخى به عمل او
بدهد. در آن زمان فقط کسانى حق عمامه بر سر گذاشتن داشتند که جواز تدریس در
حوزه علمیه قم را گرفته بودند. در آن شرایط، ایشان در مدرسۀ فیضیه قم، درس اخلاق
مىدادند که در جلسههاى آن، مردم را موعظه و نصیحت مىکردند. کمکم عدۀ حاضران
فزونىگرفت و علما و بازاریها و حتى مردم عادى از شهرهاى مختلف براى شرکت در
این درس خود را به قم مىرساندند. کار به جایى رسید که مأموران رضاخان، طبق
نقشهاى حساب شده، به مدرسه ریختند و تقاضاى تعطیلى درس را کردند، و ایشان
فرمودند:
من تعطیل نمىکنم. اگر شما بیایید و جلوگیرى کنید، من دیگر تکلیف ندارم؛ اما تا
وقتى که من قدرت داشته باشم، تکلیف ایجاب مىکند که این درس را ادامه بدهم.
سرانجام درس به «مدرسۀ مرحوم حاج ملا صادق»، یکى از مدارس دورافتادۀ قم منتقل
شد، و این درس حدود هشت سال ادامه پیدا کرد.
منبع: پابهپاى آفتاب؛ ج 1، ص 272
.
انتهای پیام /*