برخی از آقایان بودند که نسبت به تملقگویان و آنان که وجوهات بیشتری میآوردند
نوعی خضوع یا تواضع بیش از حد نشان میدادند. ولی امام نه تنها خضوعی نمیکردند
بلکه با یک نوع بی اعتنایی برخورد میکردند که بیانگر این امر بود که صرف وجوهات
دادن دلیلی برای احترام فوقالعاده ندارد. زیرا نظر امام این بود که شما وظیفۀ خود را
انجام میدهید. خیال نکنید بر من منتی دارید. شما با این پول دادن راحت میشوید و
من که میخواهم این پولها را در راه خودش مصرف کنم در زحمت قرار میگیرم.
بنابراین شما که برای من ایجاد زحمت کردهاید دیگر نباید منتی بر من داشته باشید.
منبع: سرگذشتهای ویژه از زندگی امام خمینی - ج 2 - ص 150
.
انتهای پیام /*