برخی از آقایان بودند که نسبت به تملق‏گویان و آنان که وجوهات بیشتری می‏آوردند نوعی خضوع یا تواضع بیش از حد نشان می‏دادند. ولی امام نه تنها خضوعی نمی‏کردند بلکه با یک نوع بی اعتنایی برخورد می‏کردند که بیانگر این امر بود که صرف وجوهات دادن دلیلی برای احترام فوق‏العاده ندارد. زیرا نظر امام این بود که شما وظیفۀ خود را انجام می‏دهید. خیال نکنید بر من منتی دارید. شما با این پول دادن راحت می‏شوید و من که می‏خواهم این پولها را در راه خودش مصرف کنم در زحمت قرار می‏گیرم. بنابراین شما که برای من ایجاد زحمت کرده‏اید دیگر نباید منتی بر من داشته باشید.

منبع: سرگذشتهای ویژه از زندگی امام خمینی - ج 2 - ص 150

. انتهای پیام /*