پرهیز از مقابله

روحانى برجسته یکى از شهرهایى که مردم آن هم شیعه بودند و هم سنى، نامه‏اى خدمت امام فرستاده بود که در آن درخواست کمک براى ساختن مدرسه علمیه کرده بود و متذکر شده بود که در این شهر اهل سنت نیز حوزه دارند، تذکر این نکته نشان مى‏داد که در آن شهر نه چندان بزرگ، مدرسه علمیه فى نفسه ضرورتى ندارد و انگیزه ساختن مدرسه علمیه این بود که برادران اهل سنت مدرسه علمیه دارند، او گمان کرده بود که تذکر این نکته باعث و مشوق موافقت قطعى حضرت امام براى ساختن مدرسه علمیه مى‏شود؛ ولى وقتى که نامه به عرض معظمٌ‏له رسید، با لحنى قاطع فرمودند: نباید حالت مقابله با آنها باشد! این دلیل کافى نیست که چون آنها دارند پس ما هم باید داشته باشیم، نه خیر حضرت امام با این برخورد دو نکته را مشخص فرمودند: یکى اینکه براى ساختن مدرسه علمیه در شهرهاى کوچک باید زمینه‏ها و امکانات لازم وجود داشته باشد، دیگر اینکه اگر پیروان دیگر مذاهب اسلامى هم در آنجاها هستند کارى که حالت مقابله با آنها را به خود بگیرد، نباید انجام داد.

منبع:پاسدار اسلام؛ ش 39 (اسفند 1363)، ص 37