یکبار چند تن از علمای نجف از امام وقت خواستند و خدمت ایشان رسیدند و خدمتشان عرض کردند: آقا مناسب شأن و سن شما نیست که روزی دوبار هر صبح و
شب به حرم مشرف شوید. چون عرف و رسم مراجع اینجا این است که هفتهای مثلاً دو سه مرتبه بیشتر به حرم نمیآیند، سزاوار شما این است که هفتهای یک یا دو مرتبه به حرم مشرف شوید.
امام گوش کردند تا صحبت های آنها تمام بشود بعد برخلاف چند لحظه قبل که ساکت و طبیعی نشسته بودند، سرشان را بالا آورده و فرمودند: «والله ظلم است کسی در کنار دریای علم امیرالمؤمنین(ع) باشد و تشنه بخوابد. شما چی میفرمایید؟»
این گفتار امام چنان در آنها تأثیر کرد که با چهرهای بشاش از خدمت آقا مرخص شدند! تا دم در مشایعتشان کردم. دم در به من گفتند آقای فرقانی ما را ببین رفتیم خدمت این بزرگوار چه گفتیم و ایشان چه جواب مناسبی به ما دادند.
منبع:پابه پای آفتاب، چاپ جدید، ج3، ص 19 و 28.
.
انتهای پیام /*