امام کوچکترین روى خوشى به کسانى که در صدد تملق و چاپلوسى و یا منت برمىآمدند نشان نمىدادند، و شدیداً از اقدام اطرافیان براى مطرح نمودن خود
جلوگیرى مىکردند و شاید در گذشته و امروز مسالۀ پخش و یا نشر رسالههاى عملیه و احیاناً پوستر و عکس در منزل علما، حتى از وجوهات اسلامى یک کار مفید قلمداد گردیده است و رایج مىباشد؛ ولى از آنجایى که امام مىخواستند حتى شایعه این مطلب
را که در منزل ایشان براى مرجعیت و رهبرى او تلاش مىشود از بعضى دهانها بیرون آورند، اعلان کردند که:
من راضى نیستم در خانه من کوچکترین قدمى در این جهت برداشته شود؛ و شما حتى براى نمونه هم سراغ ندارید که چه قبل از انقلاب و چه بعد از آن یک توضیح المسائل یا یک عکس در منزل امام به کسى داده شده باشد، و بعضى از دوستان نقل مىکردند که در سالهاى 1341 و 1342 از بسیارى شهرها و کشورهاى
خارج و بخصوص پاکستان از ما تقاضاى رساله عملیه مىکردند، و ما هرچه سعى کردیم که رضایت امام را جلب کنیم تا اجازه دهند از وجوهات در این راه مصرف شود، اجازه نفرمودند، و این سخن امام است که فرمودند: خدا گواه است من براى رسیدن به مرجعیت حتى یک قدم برنداشتهام؛ ولى اگر مرجعیت به سراغم آمد از پذیرفتن آن باکى ندارم.
منبع: ویژگیهایى از زندگى امام خمینى؛ ص82
.
انتهای پیام /*