نامه ‏اى که از حضرت امام به دست بچه‏ها مى‏رسید تا مدتها باعث بالا رفتن روحیه بچه‏ها مى‏شد؛ مثلاً، این جمله حضرت امام که فرمودند: «اینجانب از دور دست و بازوى قدرتمند شما را که دست خداوند بالاى آن است مى ‏بوسم و بر این بوسه افتخار مى‏ کنم» ، وقتى به اردوگاه رسید، باعث تقویت روحیه بچه ‏ها شد.
همچنین آن جمله معروف دیگر که فرمودند: «اسرا در چنگال دژخیمان خود سرود آزادى‏اند و احرار جهان آنان را زمزمه مى‏کنند». این جمله داخل یکى از نامه‏ها بود. هر کدام از این نامه‏ها که مى ‏رسید براى شش ماه ما را تغذیه روحى مى‏کرد.
جمله‏ اى هم از حضرت امام به دست ما رسید که نگران‏کننده و ناراحت‏کننده بود. آن روز، یکى از دوستان آمد و گفت که حضرت امام نوشته است: «اگر روزى اسرا برگشتند و من در بین شما نبودم، سلام مرا به آنها برسانید و بگویید که خمینى خیلى به فکر شما بود». این جمله بسیار ناراحت‏ کننده بود.
حقیقت این است که اگر به یکى از اسرا مى‏گفتند پدر یا مادرت بیمار است، نگران نمى‏شد، ولى اگر به او مى‏گفتند حضرت امام مریض یا ناراحت است، خیلى برایش سخت بود.
منبع: رنج غربت؛ داغ حسرت، خاطرات آزادگان از دوران اسارت، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینى(س)، ص 17

. انتهای پیام /*