از جمله خاطراتی که از حضرت امام(س) دارم، سفارش ایشان بود در منظم بودن و تقسیم وقت و هر کاری را در وقت مقرر انجام دادن. میفرمودند وقتی اوقات و کارهای شما برکت پیدا میکند که آنها را منظم کنید. این مطلب را دقیق در مورد خود ایشان میدیدیم. وقت مطالعه کسی با ایشان نمیتوانست ملاقات کند. سر وقت درس، تشریف میآوردند. سر وقت، مرتب حرم میرفتند. بعد از درس، آن را مینوشتند.
بعضی نوشتههای ایشان را که من دیدهام، به قدری خوشخط و منظم و بادقت و علاقه نوشته شده که هر بیننده را متوجه میکند. از جمله آنها حاشیه «وسیله» که به خط مبارک نوشتهاند و در جلد بسیار خوبی به صورت کتابی تمیز موجود است. مکاسب محرمه ایشان که در دو جلد با خط مبارک بسیار خوبی با فاصله بین خطوط و کاغذ و جلد بسیار تمیز نوشته شده و همین طور جلد اول اصول که به خط مبارک بسیار خوب و کاغذ و جلد عالی نوشته شده است.
البته بقیه اصول را هم مرقوم فرموده بودند، لکن به این صورت با جلد نبود و این ظرافت و دقت معلول همان نظم و ترتیب و استفاده از اوقات است که در غیر ایشان ندیدهایم. اینها نوشتههای ایشان است که در قم مرقوم فرمودهاند.
نوشتههای درسهای نجف را هم که با نظم و ترتیب، حتی در انتخاب کیفیت دفتر و کاغذ مرقوم فرمودهاند و چاپ شده است، دیدهایم.و از برکات این نظم و ترتیب این است که بعد از فوت مرحوم آقای بروجردی رضواناللّه علیه، تنها مرجعی که هم حاشیه عروه و هم حاشیه وسیله داشتند، ایشان بودند. با اینکه مراجع بنام در آن وقت متعدد بودند و بسیاری از ایشان در نجف بودند؛ ولی این ویژگی فقط در حضرت امام بود. جالب این است که هر دو حاشیه بسیار دقیق و علمی و در بعضی موارد استدلالی است که من گاهی که به آن مراجعه و فکر میکنم که وقتی را ایشان با این دقت صرف کردهاند، از خودم خجالت میکشم که چگونه عمری آن طور برکت پیدا میکند و ما با اینکه در خدمت این بزرگوار بودهایم، فاصلۀ ما با ایشان در این حد زیاد باشد. از خدا
میخواهم که ما را توفیق عنایت کند که لااقل شباهتی به این مرد بزرگ پیدا کنیم.
منبع: صحیفه دل، مطالب و خاطرات مکتوب از شاگردان امام خمینی(س)، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ص 143
.
انتهای پیام /*